বিশেষ শব্দৰ বাক্য ৰচনা । Make sentence of Assamese words
1) আঁকোৰ-গোজালি (একেটা কথাতে লাগি থকা) : তোৰ নিজৰ মতকে আঁকোৰ-গোজালিকৈ ধৰি থাকিলে ৰাইজৰ কাম নহ'ব দেই।
2) আজলমঠ (জানিও একো নজনা ভাও জোৰা) : তোৰ দৰে আজলমঠ এটাক বুজোৱা মানে ঢেৰুৱা ঠাৰি সিজোৱা।
3) অমাতৰ মাত (শুৱলা মাত, মৌ-বৰষা মাত) : শিশুৰ অমাতৰ মাত শুনি মাতৃয়ে স্বৰ্গীয় হাঁহি মাৰে।
4) অবালচন্দ (কামৰ অযোগ্য) : তোৰ দৰে অবালচন্দ এটাক সমাজৰ দায়িত্ব কোনে দিব?
(5) অকাজভাগী (কামৰ অযোগ্য) : হেৰ হৰিধন! তই এনে অকাজভাগী বুলি আজিহে জানিলো; বাঁহ এডালকে দুছেও (দোছেও) কৰিব নোৱাৰিলি।
(6) অজীণ পাতকী (দন্দুৰা, মিলিব নোৱৰা) : অজীণ পাতকী বদনে মান আনি অসম উচ্ছন্ন কৰিলে।
(7) অতপালি (বৰ দুষ্টালি) : হেৰৌ! এনে অতপালি নকৰিবি দেই; এপাত চৰতে সমান হবি।
(8) অঘাইত (বৰ ডাঙৰ) : চিকৰপতি নিকৰপতিৰ দৰে অঘাইত চোৰ পৃথিৱীতে বিৰল।
(9) অঘাইতং (দুষ্ট) : এই অঘাইতং ল'ৰাটোক মই আৰু বশ কৰিব নোৱাৰিলো।
(10) অনুষ্টুপীয়া (সামন্যভাৱে) : ধনৰ অভাৱত দেউতাৰ আদ্যশ্ৰাদ্ধফেৰা অনুষ্টুপীয়াকৈয়ে সমাধা কৰিলো।
(11) অপুদ্ঘাত (আচৰিত, আগয়ে নেদেখা-নুশুনা) : পিতৃয়ে শিশুপুত্ৰক হত্যা কৰাৰ নিচিনা অপুদ্ঘাত ঘটনা আমাৰ গাঁৱত এনে প্ৰথম।
(12) অনাই-বনাই (কাম নোহোৱাকৈ ঘূৰি ফুৰা) : হেৰৌ! অনাই-বনাই নুফুৰি বাৰীতে দুডাল খৰিকে বিচাৰচোন।
(13) অলপ ধাতুৱা (ভয়াতুৰ) : অলপ ধাতুৱা মানুহৰ লগত আচহুৱা ঠাইলৈ যাব নালাগে।
(14) অলপতে কলপ কটা (বিপদৰ পৰা কোনোমতে ৰক্ষা পৰা, অকণমানতে সাৰি যোৱা) : তই যিহে টান নৰিয়াত পৰিছিলি, অলপতহে কলপ কাটিলি দেই।
(15) অলপ পানীৰ মাছ (নিমাখিত, সামান্য শক্তি থকা) : ৰামসিংহই লাচিতক অলপ পানীৰ মাছ বুলিহে ভাবিছিল।
(16) অহৌবলিয়া (বলিয়াৰ দৰে কথা কৈ ফুৰা) : তোৰ দৰে অহৌবলিয়াক কোনে বিশ্বাস কৰিব?
(17) অহৌ হৌৱা (কথা পেটত নথকা) : এই অহৌ-হৌৱাটোক কোনো গোপন কথা নক'বা।
(18) অচলা ভক্তি (স্থিৰভাৱে কৰা ভক্তি) : গুৰুজনালৈ মোৰ অচলা ভক্তি ৰওক।
(19) অবচন বোলা (ক'ব নলগীয়া কথা কোৱা) : ৰাইজৰ আগত এনে অবচন বোলা উচিত হোৱা নাই।
(20) অতৰ্চেলাই (নিছনা, ক্ষীণ) : তাৰ নিচিনা অতৰ্চেলাই এটাক সহায় নকৰি কাক কৰিব?
(21) অথাই সাগৰ (ডাঙৰ বিপদ) : দেুউতা সৰুতে ঢুকাই মোক দ্ৰৰিদ্ৰতাৰ অথাই সাগৰত পেলাই থৈ গ'ল।
(22) অপাৰ সমুদ্ৰ (মহাবিপদ) : গিৰীয়েকৰ মৃত্যুত ল'ৰা-ছোৱালীকেইটিৰে সৈতে মানুহগৰকীৰে সৈতে মানুহগৰাকী অপাৰ সমুদ্ৰত পৰিল।
(23) অহুকাণে-পহুকাণে (ঘুনুক-ঘানাককৌ শুনা) : কাৰ্বি-আংলঙত সাম্প্ৰদায়িক সংঘৰ্ষ হৈছে বুলি অহুকাণে পহুকাণে শুনিলো, কিমানদূৰ সত্য সেয়া হ'লো নাজানো।
(24) আবৈয়াল (অবুজন, আপোন ইচ্ছাৰে চলা) : এই আবৈয়ালটোৱে সমাজৰ কথাও নামানে; তাক সমাজৰপৰা পৃথিৱীৰ
(25) আপুৰুগীয়া (অতি মৰমৰ, পাবলৈ নোহোৱা) : বিহু অসমীয়াৰ আপুৰুগীয়া উত্সৱ। ৰেডিয়াম পৃথিৱীৰ আপুৰুগীয়া সম্পদ।
(26) আচহুৱা (অচিনাকি) : আচহুৱা ঠাই; সাৱধানে চলিবা দেই।
(27) আটন্তিয়াৰ (চহকী) : তেওঁলোক পূৰ্বপুৰুষৰপৰাই আটন্তিয়াৰ লোক; লাগ বুলিলেই হাজাৰ টকা উলিয়াই দিব পাৰে।
(28) আতোল্তোল্ (অতি মৰমৰ) : বুঢ়ীমাকে ছোৱালীজনীক আতোল্তোলকৈ তুলিছে।
(29) আদ্যোপান্ত (আদিৰপৰা অন্তলৈ) : বহাঁচোন খন্তেক; ঘটনাৰ আদ্যোপান্ত তোমাক খুলি ক'ম!
(30) আটোম টোকাৰি (পৰিপাটি) : মনুহগৰাকীয়ে ঘৰখন বেছ আটোমটোকাৰিকৈ ৰাখিছে।
(31) আথে-বেথে (অতি আদৰেৰে) : আমি গৈ পোৱাৰ লগে লগেই আইতাৰ আথে-বেথে ভিতৰত বহুৱালেগৈ।
(32) আধাকটা (নিলাজ) : তোৰ নিচিনা আধাকটা এটা আৰু দেখা নাই; অত গালি-শপনিলৈকো কেৰেপ নকৰ নে?
(33) আধা নাৰ্জি (আধা হানি হোৱা) : হেৰৌ ধানভাৰ আনোতেই চোন আধা নাৰ্জি কৰিলি খেৰসোপাহে আছেগৈ!
(34) আভুৱা ভাঁৰ (ঠগা) : তই মোক ইমান মূৰ্খ পাইছ নে যে পুৰণি চোলাটো দি আভুৱা ভাঁৰিবলৈ আহিছ?
(35) আশাশুধীয়া (অকপট, অপ্ৰাণ) : ৰাইজৰ আশাশুধীয়া প্ৰচেষ্টাত কলেজখন গঢ় লৈ উঠিছে।
(36) আওমৰণে মৰা (অস্বাভাৱিকৰূপে মৰা) : পৰীক্ষাত ফেল হ'ল বুলিয়েই সি ডিঙিত ফাঁচ লৈ আওমৰণে মৰিব লাগে নে?
(37) আ্কাশত চাং পতা (অস্বাভাৱিক কল্পনা কৰ, অসম্ভৱ) : আকাশত চাং পতা কথা শুনি কাৰোৱেই ভাল নালাগে।
(38) আগৰণুৱা (কামত আগভাগ লোৱা লোক) : স্বৰ্গীয় নবিনচন্দ্ৰ বৰদলৈ দেশৰ কামত সদায় আগৰনুৱা আছিল।
(39) আলাসৰ লাডু (অতি মৰমৰ) : সি বাপেকৰ বৰপুত্ৰ; গতিকে বুঢ়ীমাকৰ আলাসৰ লাডু নহ'ব কিয়? HSLC-2021 (Spl.)
(40) আপুতৰ পুত (পুত্ৰহীনৰ পুত্ৰস্বৰুপ) : আপুতৰ পুত, মৌজাদাৰৰ বৰপুত্ৰই কিখন কেলেংকাৰী ঘটালে দেখিছা?
(41) আলিবাটত চালি ধৰা (কাম-বন নকৰি ধুন মাৰি ফুৰ) : তহঁতৰ দৰে ডেকা ল'ৰাই আলিবাটত চালি ধৰি ফুৰিলেই ভাত মিলিব নে?
(42) আলৈ-আথানি (নিঃসহায়, নিৰাশ্ৰয়) : মই মৰিলে চাগৈ পোনাকেইটিৰ বৰ আলৈ-আথানি হ'ব।
(43) অন্ঠ-কন্ঠ (টুঁটুলৈকে) : ৰ'দত টলৌ টলৌ কৈ দিনটৌ ঘূৰি-ফুৰি অন্ঠ-কন্ঠ শুকাই গৈছে।
(44) আনে-বানে (য'তে ত'তে) : তোমালোকৰ মনত আনে-বানেই ধন পৰি থাকে; আমাৰ কাৰণেহে দৰিদ্ৰ লংকালৈ যায়, সাগৰ শুকায়, মাণিক লুকায়।
(45) আউলী-বাউলী (শোকত বলিয়াৰ দৰে হোৱা) : পুত্ৰশোকত বিধৱাগৰাকীয়ে আউলী-বাউলী হৈ বিনাইছে।
(46) আমন-জিমন (বিমৰ্ষ হৈ, মন মাৰি) : মাক এতিয়ালৈকে আহি নোপোৱাত ল'ৰাটো কেনে আমন-জিমনকৈ আছে চোৱা চোন।
(47) আউল ধৰ () : ল'ৰা-ছোৱালী কেইটাৰ আউল ধৰি থাকোতেই ওলাবলৈ সময় নাপাওঁ।
(48) আউল ভাং (শৃংখলা লগা) : তুমিহে যদি তেওঁলোকৰ কাজিয়াৰ আউল ভাঙিব পাৰা।
(49) আউল লাগ (কেৰোণ লগা) : যিমানেই কামটো সোনকালে হওক বুলি ভাবিছো, তিমানেই আউলহে লাগি গৈ আছে।
(50) আঁচলৰ ধন (অতি আদৰৰ) : সিয়েই মাকৰ আঁচলৰ ধন, চকুৰ মণি।
(51) আঁঠুৱাৰ তলৰ মহ (অধীন লোক, সামান্য ধন) : হেৰৌ! মোৰ কাৰণে সি আঁঠুৱাৰ তলৰ মহ; তাক বলাবলৈ কিমান পৰ?
(52) আলপৈচন ধৰা (সেৱা শুশ্ৰূষা কৰা) : সিয়েই যে বুঢ়ীমাকক আলপৈচান ধৰা নাই, কোনে ধৰিছে?
(53) আঁত মাৰ (পৰিপাটিকৈ কৰা) : কামবোৰ সদায় আঁত মাৰি কৰিবা।
(54) আঁত লগা (আউল ভঙা) : তাঁতখনৰ আঁত লগাওঁতেই বেলি দুপৰ হ'ল।
(55) আপোন পেটা, আপোনপেটীয়া (স্বাৰ্থপৰ) : তোৰ দৰে আপোনপেটীয়া মানুহৰপৰা দেশৰ কি মংগল হ'ব?
(56) আলেঙে আলেঙে (আঁতৰে আঁতৰে) : তোৰ স্বভাৱ-চৰিত্ৰ মই আলেঙে-আলেঙে চাই আছো।
(57) আলৈ-বিলৈ (দুখ-দুৰ্গতি ) : ল'ৰা-ছোৱালীকেইটাৰ আলৈ-বিলৈ দেখি বৰ দুখ লাগিছে।
(58) আমা-ডিমা (নিচেই সৰু) : চাৰিটাকৈ আমা-ডিমা ল'ৰা-ছোৱালী লৈ মানুহগৰাকী বৰ বিপদত পৰিছে।
(59) অজৌ গছৰ বজৌ গুটি (অতি দুষ্ট, সাত ঘাটৰ চেঙেলি) : এইটোনো ক'ৰ অজৌ গছৰ বজৌ গুটি ওলালহি ঔ! ই চোন এঠাইত কাটিলে সাত ঠাইত গজে!
(60) উতনুৱা (উদ্ধত) : তোৰ পুতেৰ বৰ উতনুৱা হৈছে দেই, গুৰু সোসাঁই একো নামানে।
(61) উভৈনদী (উপচি পৰা) : অসম এসময়ত শস্যে-মত্স্যে উভৈনদী আছিল।
(62) উবুৰি খাই পৰা (যথেষ্ট সহায় কৰা) : মোৰ বিপদ দেখি গোটাই গাঁওখনেই উবুৰি খাই পৰিলি।
(63) ঊনৈশত বা-বলা (আনন্দত আত্মহাৰা হোৱা) : হেৰৌ! তই যেনেকৈ হে ঊনৈশত বা বলাই ফুৰিচ, যেন তইহে মেট্ৰিক পাছ কৰিলি।
(64) ওভত গোৰে নচা, উভয় গোৰে নচা (অতপালি কৰা) : হেৰৌ! তই যে এইদৰে ওভত গোৰে নাচিছ, সংসাৰত কেইদিন খাবি অ'!
(65) ঊনৈশ-বিশ (কম-বছি) : তুমি যদি গৰুটো কিনা, দাম-দৰ অলপ ঊনৈশ-বিশ হ'ব দিয়াচোন।
(66) উখল-মাখল (খৰ-খেদা কৰাত হুলস্থূল হোৱা) : জাহাজখন দূৰত দেখিয়েই মানুহবোৰে গোটেইখন উখল-মাখল লগাইছে।
(67) উখনা-উখনি (কথাৰ কটা-কাটি হোৱা) : সামান্য কথাতে তোমালোকে এই দৰে উখনা-উখনি লগাইছা কেলেই।
(68) উগুল-থুগুল (কি কৰো, কি নকৰো ভাব হোৱা, অস্থিৰ) : পৰীক্ষাৰ সময়ত ছাত্র-ছাত্রীৰ মন বৰ উগুল-থুগুল লাগে।
(69) উলহ-মালহ (অতিশয় আনন্দ) : বিহুৰ বাতৰি পাই লাহতীহঁতৰ উলহ-মালহৰ অন্ত নাই।
(70) উদুলি-মুদুলি (বহুত মানুহৰ সমাগম হোৱাৰ বাবে হুলস্থূল হোৱা) : এইবাৰ বিহুতলী হাজাৰ হাজাৰ মানুহেৰে উদুলি-মুদুলি হৈ পৰিছে।
(71) উধা-মুধাকৈ (গম-গতি নোলোৱাকৈ) : হেৰৌ! উধা-মুধাকৈ ক'লৈ দৌৰিছ? গম ল-চোন, কি হৈছে।
(72) উখা-মুখাকৈ (নাচাই-নিচিন্তি) : উখা-মুখাকৈ এইদৰে কাম নকৰিবা দেই; পৰিণাম ভাল নহয়।
(73) উলা-মুলা (সামান্য) : তোৰ বাবে ভচহু কথা শুনি থাকিবলৈ তেওঁ উল-মূলা মানুহ নহয় দেই।
(74) উচ্-পিচ্ (থেৰো-গেঁৰো) : হেৰৌ! তই কি কাৰণে এইদৰে উচ্-পিচাই আছ নকব কিয়?
(75) উলট্-পালট্ (খেলি-মেলি) : বাতৰিটোৱে মোৰ মনটো উলট্-পালট্ কৰি দিলে।
(76) এলা-পেচা (সামান্য) : এলা-পেচা মানুহে তেওঁৰ কাষ চপাই টান।
(77) একা-চেকা (বেগতে খং উঠা) : এনে একা-চেকা মানুহৰ লগত কথা পতা বৰ টান দিয়া।
(78) একাদশত বৃহস্পতি (সৌভাগ্য উপস্থিত হ) : ৰমেনৰ অৱস্থা এনেয়ে জয়জয় ময়ময়, তাতে আকৌ এশাদশত বৃহস্পতি পৰাদি লটাৰীৰ মাৰুতি গাড়ীখনো তাৰ হাতলৈকে আহিল।
(79) এলাই বাদু (অকাজী) : বোপায়ে এই এলাইবাদু (আলাইবাদু) তিৰোতাজনী চপাই দি মোৰ ডিঙিত হাৰমালহে আঁৰি দিলে।
(80) এৰা-ধৰা (কিছু বাদ দি) : সমাজত থাকিলে বহুত কথাই এৰা-ধৰাকৈ চলিব লাগিব।
(81) ওখোৰা-মোখোৰা (ওখ-চাপৰ) : ওখোৰা মোখোৰা বাট দেই, ভালকৈ খোজ দিবা।
(82) ওভতগোৰে নাচ (দেও পাৰ, বৰ দুষ্টালি কৰ) : তোক বাৰে বাৰে সাৱধান কৰি দিয়া সত্ত্বেও তই যে কিয় ওভতগোৰে নাচিছ, ভগৱানেহে জানে।
(83) কণাৰ লাখুটি (একমাত্ৰ সহায়) : অন্ধ পিতৃ-মাতৃৰ কণাৰ লাখুটিস্বৰূপ শ্ৰৱণ কুমাৰক বধ কৰি ৰজা দশৰথ নিজে শাপগ্ৰস্ত হৈছিল।
(84) কাণ-বাগৰা (ইটোৰপৰা সিটোৱে শুনা) : আপদৰ সময়ত এইবোৰ কাণ বাগৰা কথাত বিশ্বাস নকৰিবা।
(85) কাঠৰ কঠুৱা (নিষ্ঠুৰ, নিৰ্দয়) : মাহীমাক হ'লেও এনে কঠুৱা তিৰোতা আমি আৰু দেখা নাই।
(86) কাঠ সংস্কাৰ কৰা (মৃতকক দাহ কৰা) : বন্ধু-বান্ধবে মিলি তেওঁক দিল্লীতে কাঠ-সংস্কাৰ কৰিলে।
(87) কাণ সৰালি মাৰ (টলকা মাৰি শুনি থাক) : তহঁতে কি কথা পাতিছ, মই কাণ সৰালি মাৰি গম লৈহে আছো।
(88) কাঠচিতীয়া (নিষ্ঠুৰ) : এনে কাঠচিতীয়া মানুহজনী! ল'ৰাটোক কেনেকৈ মৰিয়াইছে দেখিছানে?
(121) (89) খকামকাকৈ (নভবা *নিচিন্তাকৈ) : ভূঁইকঁপ অহা বুলি কওঁতেই সি খকামকাকৈ বাহিৰলৈ দৌৰ মাৰিলে।
(90) খকা-খুন্দা (দ্বন্দ্ব, খৰিয়াল) : সিহঁত মতা-তিৰোতা হালৰ মাজত কিয় যে প্ৰায়ে খকা-খুন্দা লাগি থাকে বুজি নাপাওঁ।
(91) খাই পাত ফলা (উপকাৰ অস্বীকাৰ কৰা, অশলাগী) : তোৰ দৰে খাই পাত ফলা কোন আছে? ইমান বিপদত সহায় কৰিলো নহয়; গুণ ল'লি নে?
(92) খূদুৱনি (উগুল-থুগুল, সন্দেহৰ ভাব) : সি কথা আছে বুলি ক'লে হয় কিন্তু খুলি নক'লে; এতিয়া মনটোত খূদুৱনি লাগি আছে।
(93) খামি ডাঠ (সাহসী) : ল'ৰাটো বেছ খামি ডাঠ দেই; এই মাজ ৰাতিও যাবলৈ ভয় কৰা নাই।
(94) খট্ বান্ধ (বাদানুবাদ) : কাঁহৰ লোটাটো কাৰ ভাগত পৰিব, এই লৈয়ে সিহঁত দুটাৰ মাজত খট্ বান্ধ লাগি আছে।
(95) খকৰা মুকুটি (মুঠি মাৰি বুঢ়া আঙুলিৰ মূৰেৰে লাগত জোৰেৰে কৰা আঘাত) : ভাতৰ পাতত কাঁজিয়া কৰি থকা দেখি দুয়োটাকে ভালকৈয়ে দুটামান খৰকা-মুকুটি দিলো।
(96) খদম্দম্ (খৰখেদা) : বৰ-যাত্ৰীসকল আহি পোৱাৰ লগে লগেই কন্যাঘৰীয়াসকলে সোধ-পোছ কৰাত খদম্দম্ লগাই দিলে।
(97) খণ্ড-পুষ্প (খৰতকীয়া) : মানুহজন এইবোৰ কামত বৰ খণ্ড-পুষ্প।
(98) গছত তুলি গুৰি কটা (আগেয়ে উৎসাহ দিপিছত ঠগোৱা) : কাকো গছত তুলি গুৰি কটা উচিত নহয়।
(99) গাখীৰতে ম'হৰ খুঁটি (মহা সুখ) : এনেয়ে তোৰ ধন থ'বলৈ ঠাই নাই; এতিয়া দুটাকৈ ল'ৰাই ডাক্তৰি পাছ কৰিলে যেতিয়া তোৰ গাখীৰতে ম'হৰ খুঁটি হৈছে।
(100) গেলাত টেঙা দিয়া (কষ্টতে বেছি কষ্ট দিয়া) : হেৰৌ! হালৰ গৰুটো মৰাতে কি বিপদত পৰিছো, দেখিছই; আকৌ টকা ধাৰে বিচাৰি গেলাত টেঙা দিয়া নে?
(101) গা চাই গামোচা (যথাযোগ্য বস্তু) : এৰা, গা চাইহে গামোচা! কাপোৰযোৰে তোমাক ধুনীয়া লাগিছে।
(102) গাত জুই জ্বলা (বৰকৈ উত্তেজিত হোৱা) : অতডৰা ধান গৰুৱে খোৱা দেখিয়েই গাত জুই জ্বলি আছে; তই আকৌ আহিছ পেংলাই কৰিবলৈ?
(103) গা ধন (কন্যাৰ বাবে দৰাৰপৰা লোৱা ধন) : হেৰা, হেৰা, বেছি কথা নক'বা দেই; তুমিও নগদ দুহেজাৰ গা ধন লৈহে জীয়েৰাক বিয়া দিছিলা।
(104) গা বাজ (চেতনা আহ) : এতিয়াহে মোৰ গা বাজিছে; সামান্য কামটোতে এহাজাৰ টকা ভৰণি হ'ল দিয়া।
(105) গাজত লগা (মনত লাগি যোৱা) : হেৰা বায়ন, এনে গাজত লগাই লগাই কথা নক'বা দেই; কথা বেয়া হ'ব।
(106) গোকাট (অতি বেয়া) : স্বাৰ্থ সিদ্ধিৰ কাৰণে হ'লেও, এনে গোকাট মিছা কথা ক'ব নাপায় দেই।
(107) গিৰিসাই (তত্ক্ষণাত্) : "ৰাতিপুৱা হ'ল উঠা সোণ ফেৰি
উঠা গিৰিসাই ঢাৰি-পাটী এৰি।"
(108) গেলা গপ (মূল্যহীন অহংকাৰ) : সি নতুন ধনী হৈছে নহয়, এনে গেলা গপ ঔ। ওলাই মাতষাৰকে নিদিলে।
(109) গেৰেউ-গেথেউ (সৰহকৈ বা অময়ত খাই গা গধুৰ হোৱা) : অসয়মত ভাত খাই গাটো বৰ গেৰেউ গেথেউ লাগিছে।
(110) গেজেৰা মৰা (কেটেৰা-জেঙেৰা কৰা) : আজি দুদিনমানৰপৰা তেওঁচোন মোক গেজেৰা মাৰিহে কথা কয়! কি হৈছে জানো?
(111) গোট গৰু (মূৰ্খ) : তোৰ দৰে গোট গৰু এটাক মই তৃণ হেনো জ্ঞান নকৰো।
(112) গুটিদিয়েক (দুই-এটা) : মনত জাগি উঠা গুটিদিয়েক চিন্তাই কিতাপখনত ঠাই পাইছে।
(113) গোটাচেৰেক (দুই-চাৰিটা) : চেপাত মাছ লাগিছে যদি গোটাচেৰেক দি যাবাচোন।
(114) গজ্পুৰীয়া ভেম (মিছা ভেম, মূল্যহীন ভেম) : তুমি নেতা হৈছা, গজ্ পুৰীয়া ভেমটো তোমাৰ ওচৰত থাকিব; আমাৰ ওচৰত নচলিব দেই।
(115) ঘমঘণ্ট (গণ্ডগোল, গোলমাল, হুলস্থূল) : সিদিনা হঠাতে ক'ৰপৰা জানো বলিয়া হাতী এটা ওলাই গাঁওখনত ঘনঘণ্ট লগাই দিলে।
(116) ঘাইশাক মৰলীয়া (প্ৰধান বস্তু, আচল বস্তু) : গদা পৰ্ব ভাওনা কৰিব খুজিছ হয়, পিচে ঘাইশাক মৰলীয়া ভীমৰ ভাও লোৱা মানুহটোৱেই নাই।
(117) ঘাট-মাউৰা (মাক-বাপেক মৰি আশ্ৰয়হীন হোৱা) : ঘাট-মাউৰা ল'ৰা-ছোৱালীহালক তোমালোকেই অলপ চোৱা।
(118) ঘাৰ মোচৰা খা (ডিঙি পাক খা) : শেলুৱৈ ধৰা চোতালখনত ঘাৰ মোচৰা খাই পৰি সি বৰ কষ্ট পালে।
(119) ঘুনুক-ঘানাক (অলপকৈ শুনা, অনিশ্চিতভাৱে শুনা) : ঘুনুক-ঘানাককৈ শুনিলো বোলে আজি আমাৰ গাঁৱলৈ মন্ত্ৰী আহিব, হয় নে?
(120) ঘিট্ধিটনি (বহু লোক বা জন্তুৰ সংগম) : গাঁওখনত দিনে দিনে চোৰৰ ঘিট্ঘিটনি বাঢ়িহে গৈছেচোন।
(121) ঘিট্মিট্ (ঘোৰ আন্ধাৰ) : আঁউসীৰ ঘিট্মিট্ আন্ধাৰত বাট পথ একোকে মনিব পৰা নাই।
(122) চকুৱেদি সৰিয়হ ফুল দেখা (অতি মাৰ খোৱা, বৰ জুলুমত পৰা) : ওপৰা-উপৰি বিপদত পৰি চকুৱেদি সৰিয়হ ফুল দেখি গৈছো।
(123) চুক-ভেকুলী (একো নজনা) : তহঁতৰ নিচিনা চুক-ভেকুলীয়ে সংসাৰত কি ঘটিছে খবৰ পাৱ নে?
(124) চুঙাৰ বাদুলি (অনভিজ্ঞ মানুহ) : এতিয়াও তহঁত চুঙাৰ বাদুলি হৈয়ে আছ; তহঁতক নঠগি কাক ঠগিব?
(125) চৰাইৰ কাণে পহুৰ কাণে শুনা (উৰা-বাতৰিস্বৰূপে শুনা) : চৰাইৰ কাণে পহুৰ কাণে শুনা বাতৰিটোতে ইমান ব্যাকুল নহ'বাচোন।
(126) চিকুটি লাউ বুঢ়া কৰ (শত্ৰুক সজাগ কৰ) : সিহঁতে তোক বিপদত পেলাবলৈ সদায় ছল চাই আছে; আজি সিহঁতৰ হাঁহটো কোবাই মাৰি চিকুটি লাউ বুঢ়াহে কৰিলি। এতিয়া ক'ত সুখেৰে এৰিব?
(127) চিলিম ছিগ (উপায় নাশ হ) : দা-খনকে ধৰি হাজিৰা কৰি কোনোমতে খাই আছিলো; দা-খনকে হেৰুৱাই মোৰ চিলিম ছিগিল বোপাই।
(128) চিকা-চন্দা (ভাল-বেয়া বিচাৰ কৰি খোৱা) : খোৱা-বোৱাত সি যিহে চিকা-চন্দা; ক'ত তাৰ স্বাস্থ্য ভাল হ'ব।
(129) চাউল উঠ (জীৱিকাৰ উপায় নাইকিয়া হ) : বানপানীয়ে বছৰে বছৰে যি হে ভয়ংকৰ ৰূপ ধাৰণ কৰিছে, তালৈ চাই ইয়াত আমাৰ চাউল উঠিল যেনেহে পাওঁ।
(130) *চাউল মৰ (জীৱিকাৰ উপায় নাইকিয়া হ) : ৰাইজক ঠগি খোৱাৰ কাৰণেই গাঁৱত তোৰ চাউল মৰিল।
(131) চাউল উকলা, চাউল টুটা (আয়ুস কমা, শেষ-হোৱা) : বোপাইহঁত! সংসাৰত মোৰ চাউল উকলি (টুটি) আহিছে। তহঁতেই ঘৰৰ দায়িত্ব ল'বৰ হ'ল।
(১) চকুৰ কুটা (অপ্ৰিয় শত্ৰু) : এনে ধুনীয়া ল'ৰাটি বেচেৰা। অথচ মাহী মাকৰ মনত সি চকুৰ কুটা।
(২) চকু কপালত উঠা (আঁচৰিত হোৱা) : পুতেকৰ এনে অসভ্য আঁচৰণ দেখি মাকৰ চকু কপালত উঠিল।
(৩) আকাশী সৰগ ভাগি পৰ (হঠাত্ হোৱা বিপদ) : দেউতাকৰ মৃত্যুৰ খবৰ পাই জীয়েক তৰাৰ মূৰত আকাশী সৰগ ভাগি পৰিল।
(৪) অমৃতত বিহ ঢলা (কামত বাধা দিয়া) : গাঁওখনৰ প্ৰত্যেকটো শুভ কামতে নন্দুৱে অমৃতত বিহ ঢালে।
(৫) গা গধুৰ (এলেহুৱা) : তেওঁ গা গধুৰ মানুহ সেয়েহে অলপ আগতীয়াকৈ সভালৈ আহিবলৈ কৈ দিবা।
(৭) ডলাৰ বগৰী (থান-থিত নোহোৱা) : দেউতাকক মৃত্যুৰ পিছত ৰমেশে ডলাৰ বগৰী হৈ ঘূৰি ফুৰিছে।
(৮) গা এৰা দে (সম্পৰ্ক এৰা) : বিপদত গা এৰা দিয়া বন্ধু কেতিয়াও প্ৰকৃত বন্ধু হ'ব নোৱাৰে।
(৯) জাতক জিলিকা (দেখনিয়াৰ/শ্ৰেষ্ঠ) : ৰাজুৰ কইনাজনী বিয়াঘৰত জাকত জিলিকা হৈ আছে।
(১০) হাতটান (কৃপণ) : সৰু চাকৰিটোৰে দৰমহানো পাইছিলোঁ কিমান হাতটানকৈ চলিছিলোঁ বাবেহে এই এগাল ল'ৰা-ছোৱালীক পোহ-পাল দিব পাৰিলোঁ।
(১১) হাই-উৰুমি (হৈ-চৈ) : বিয়াঘৰত বৰ হাই-উৰুমিৰ সৃষ্টি হয়।
(১২) বিনা মেঘে বজ্রপাত (আকস্মিক বিপদ) : একমাত্র পুত্ৰৰ মৃত্যুৰ সংবাদটো ৰমলাৰ মূৰত বিহীন মেঘে বজ্রপাত পৰাৰ নিচিনা হ'ল।
(১৩) আওকাণ কৰ (মন নিদিয়া) : মিলনে পঢ়া-শুনাৰ প্ৰতি আওকাণ কৰাৰ বাবে পৰীক্ষাত ভালদৰে উত্তীৰ্ণ হ'ব নোৱাৰিলে।
(১৪) উটি-বুৰি ফুৰ (থান-থিত নোহোৱা) : মাউৰত নাক-বাপেক ঢুকালে ল'ৰা ছোৱালী হালে উটি বুৰি ফুৰিব ধৰিলে।
(১৫) উহোৱা-জৱৰা (শুদা পানীত সিজোবা শাক-পাচলি) : পেট-বেমাৰী মানুহে উহোৱা জৱৰা খোৱা ভাল।
(১৬) মূৰ দোৱা (সেৱা জনোৱা) : অৱশেষত জগতে ৰাইজৰ ওচৰত মূৰ দোৱালে।
(১৭) সাত ঘাটৰ চেঙেলী (অতি চতুৰ বৃদ্ধিৰ) : ৰজনীৰ জীয়েকজনী সাতঘাটৰ চেঙেলী বুলি সকলোৱে জানে।
(১৮) চকুৱে সৰিয়হ ফুল দেখা (আকস্মিক দুর্যোগত বিচূর্তি খোৱা) : বাৰিষা বৰনৈৰ খহনীয়াত ভূঁইমাটিডৰা সমূলি নাশ হোৱাত ৰহিমে চকুৱে সৰিয়হ ফুল দেখা দি দেখিছিল।
(১৯) কাণ কটা (লাজত পেলোৱা) : যদুৰ হাতলৰ স্বভাৱে তাৰ পৰিয়ালটোৰো কাণ কটা অৱস্থা কৰিলে।
(২০) হাড়ক মাটি কৰা (কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰা) : ৰিয়াই হাড়ক মাটি কৰি খেতিখন কৰিলে; কিন্তু বানপানীত সকলো নষ্ট হ’ল।
(২১) বাটে পোৱালি মেলা (বিবুদ্ধিত পৰা) : শিক্ষকৰ কথাক গুৰুত্ব নিদি পৰীক্ষাৰ দিনাখন ৰহিমৰ বাটে পোৱালি মেলা অৱস্থা হ'ল। HSLC-2021 (Spl.)
(২২) গঢ়ে-পিটে (আকাৰে-প্ৰকাৰে) : তেওঁ গঢ়ে-পিটে মহাত্মা গান্ধীৰ দৰে।
(২৩) অচিন কাঠৰ থোৰা (ভালদৰে নজনাকৈ বিশ্বাস কৰা) : অচিন কাঠৰ থোৰা লগোৱা মানুহে য'তে-ত'তে গঠ-প্ৰৱঞ্চনাৰ বলি হয়।
(২৪) গাই-বাই চা (কোনো কাম কৰিবলৈ যত্ন কৰা) : ল’ৰাটোৰ স্বভাৱ ভাল কৰিবলৈ বাপেকে তাক গাই-বাই চালে, কিন্তু কোনো ফল নধৰিলে।
(২৫) পোহাৰি চুপতি (মূল্যহীন কথা) : ঘৰসংসাৰ পতাৰ পিছতো ৰাহুলৰ পোহাৰি চুপতি মৰা স্বভাৱটো নকমিল।
(২৬) ঘুপছুপীয়া (একোকে নেদেখা) : ৰান্ধনি-ঘৰবোৰ ঘুপঘুপীয়া আন্ধাৰ হ’ব নালাগে।
(২৭) বিৰ দি বাট নোপোৱা (অজস্র লোকৰ সমাগম) : ৰাতিপুৱাৰ সময়খিনিত বজাৰখনত সদায়েই বিৰ দি বাট নোপোৱা অৱস্থা হয়।
(২৮) হাড়ত বন গজা (মৃত্যু হোৱা) : এদিনৰ জ্বৰতে নগেনৰ মাকৰ হাড়ত বন গজিল।
(৩০) চৰাচৰ গুৰু (জগতৰ গুৰু) : ভগৱান চৰাচৰ গুৰু।
(৩১) ভেকুলীৰ পিঠিত নোম গজা (অসম্ভৱ কাৰ্য) : ৰাজীৱৰ ভেকুলীৰ পিঠিত নোম গজা কথা শুনি সকলোৱে হাঁহিলে, পেটৰ ভাতমুঠিৰ যোগাৰ নাই, গাড়ী কিনাৰ কথা ভাবে।
(৩২) জল্জল্-পট্পট্ (স্পষ্ট) : অংকটোৰ উত্তৰ জল্জল্-পট্পট্কৈ ওলাই আছে।
(৩৩) চুচুক-চামাক (আশংকা) : চোৰে পুলিচৰ ওচৰত সদায় চুচুক-চামাক কৰে।
(৩৪) চুপতা-চুপতি (এজনে আনজনক ইতিকিং কৰা) : শ্ৰেণীত ছাত্ৰই চুপতা-চুপতি কৰিব নাপায়।
(৩৫) ছেদেলি-ভেদেলি (ছেৰেলি-বেৰেলি) : শৰাইঘাটৰ যুদ্ধত মোগল সৈন্য ছেদেলি-ভেদেলি হৈছিল।
(৩৬) জাত চাই কঠীয়া (বাপেক-মাক চাই ল’ৰা) : লাচিত বৰফুকন জাত চাই কঠীয়া আছিল।
(৩৭) জাৰি-জোকাৰি (ভালদৰে চাই) : কোনো কাম হাতত লোৱাৰ আগতে জাৰি-জোকাৰি চাব লাগে।
(৩৮) টুপাই বুৰ মাৰ (একেবাৰে মিছা কোৱা) : টুপাই বুৰ মৰা মানুহ সমাজত অপ্ৰিয় হয়।
(৩৯) ডোম চোৰ (অঘাইতং চোৰ) : ডোম চোৰৰ ওপৰত পুলিচৰ সদায় চকু।
(৪০) ঢোলৰ লগৰ টেমেকা (ডাঙৰ মানুহৰ লগত ফুৰা সামান্য মানুহ) : আজি-কালি সমাজত ঢোলৰ লগত টেমেকা বহুত ওলাইছে।
(৪১) ঢোলে দগৰে (ধুমধাম কৰি) : আজি-কালি ঢোলে-দগৰে বিয়া কৰোৱা মানুহ কমিল।
(৪২) ধোঁৱা-খুলীয়া (নিচাসক্ত) : ৰহিমাৰ ধোঁৱা-খুলীয়া স্বভাৱৰ বাবেই ল’ৰা-ছোৱালী কেইটাও অবাটে গ'ল।
(৪৩) তিনি গোধূলি (একেবাৰে সন্ধিয়া) : তিনি গোধূলিলৈকে ছাত্রই বাহিৰত ঘূৰি ফুৰা বেয়া।
(৪৪) তিনিমুনি বাট (তিনিটা বাট লগ হোৱা ঠাই) : তিনিমুনি বাটত আগ-পিছ চাই খোজ কাঢ়িব লাগে।
(৪৫) থুনুক-থানাক (অস্পষ্ট মতে) : শিশুৰ থুনুক-থানাক মাত বৰ ভাল লাগে।
(৪৬) দোধোৰ-মোধোৰ (থিৰাং নোহোৱা) : উপায়হীন হৈ তেওঁ দেধোৰ-মোধোৰত পৰিছে।
(৪৭) দাতা কর্ণ (মহা দানী মানুহ) : দুইহাতে দান কৰা বাবে লোকে তেওঁক দাতা কৰ্ণ বুলিছিল।
(৪৮) দুখে কুলাই-পাচিয়ে নধৰা (মহা দুখ) : যোৱাবাৰ বানপানীত ধুবুৰীৰ মানুহৰ দুখ কুলাই-পাচিয়ে নধৰা হৈছিল।
(৪৯) ধোদৰ-পচলা (অকামিলা) : ধোদৰ-পচলা মানুহ সমাজৰ আৱৰ্জনা স্বৰূপ।
(৫০) পানীৰ তলৰ কাঁইট (অজ্ঞাত শত্রু) : পানীৰ তলৰ কাঁইটে মানুহৰ জীৱনত বহুতো অঘটন ঘটায়।
(৫১) পুলক-পালাক (কামৰপৰা গা এৰি দিয়া) : পুলক-পালাককৈ ফুৰা মানুহৰ কোনো উন্নতি নহয়।
(৫২) পেট কপটীয়া (পেটৰ কথা ভাঙি নোকোৱা মানুহ) : পেট-কপটীয়া মানুহক কোনোৱে ভাল নাপায়।
(৫৩) কাণসাৰ দে (মনোযোগ দে) : সজ কথাৰ প্রতি সকলোৱে কাণসাৰ দিয়া উচিত।
(৫৪) বিধিৰ লিখন (ভাগ্য) : বিধিৰ লিখন কোনোৱে এৰাব নোৱাৰে।
(৫৫) বগলী ভকত (ভিতৰি দুষ্ট বাহিৰত শান্ত) : বগলী ভকতৰ দৰে মানুহৰ দ্বাৰা দেশৰ অনিষ্ট হোৱাৰ আশংকা থাকে।
(৫৬) মূধা-ফুটা (উচ্চপদস্থ, জাকত জিলিকা) : মূধা-ফুটা ব্যক্তিসকলে দেশৰ কামত আগ ভাগ ল'ব লাগে।
(৫৭) যাউতিযুগীয়া (চিৰস্থায়ী) : তাজমহল পৃথিৱীৰ এটি যাউতিযুগীয়া সৌধ।
(৫৮) শহাকণীয়া (সদায় সতর্ক হোৱা) : শহাকণীয়া মানুহ সহজতে বিপদত নপৰে।
(৬০) আই ধৰ বাই ধৰ (নিৰুপায় হোৱা অৱস্থা) : বিপদত পৰিলে আই ধৰবাই ধৰনকৰি ধৈর্য ধৰা উচিত।
(৬২) আঁজোৰ-পিজোৰ (টনা-আঁজোৰা) : সিহঁতৰ আঁজোৰ-পিজোৰত মূৰকত কাপোৰখনহে ফাটিল গৈ।
(৬৪) আঁৰ-বেৰ (আবুৰ) : অসমীয়া তিৰোতাই আঁৰবেৰৰ মাজত থাকি ভাল পায়।
(৬৫) আকালৰ ভাত (মহা বিপদৰ সময়ত পোৱা সহায়) : আকাল ভাত দিওঁতাজনেই প্রকৃত বন্ধু।
(৬৬) আদব-কায়দা (কৌশল) : হাবিত হাতী ধৰাৰ কিছুমান বিশেষ আদব-কায়দা আছে।
(৬৭) আৰণি পুৰণি (অতি-প্রাচীন) : যাদুঘৰত আৰণি পুৰণি বস্তুবোৰ সমতলে খা হয়।
(৬৮) আলিমূলি (আউল লগা) : আলিমুলি লগা তাতখন ববলৈ টান।
(৭২) উচ-পিচনি (উচ-পিচ কৰা কাৰ্য) : মেলত ভালেমান পলম হোত ঘৰলৈ যাবলৈ তেওঁৰ উচ-পিচনি লাগিল।
(৭৩) ঘৰ গোনা (সদায় ঘৰত থকা) : অসমীয়া মানুহক তেওঁলোকৰ উন্নতিত ঘৰ গোনা স্বভাৱে বাধা দি আহিছে।
(৭৪) চকু মূদ (মৃত্যু হোৱা) : বহুদিন বিছনাতে পৰি থাকি অৱশেষত ৰমেশ্বৰ দেউতাকে চকু মুদিলে।
(৭৫) মুখৰ ছাই গুচা (মৃতকৰ শৰাধ কৰি শুচি হ) : নিথৰুৱা ল'ৰাটোৱে বাপেকৰ মুখৰ ছাই গুচাব কিদৰে তাকে ভাবি বিবুধিত পৰিছে।
(৭৬) চকু দিয়া (মন কৰা) : ল'ৰাটি আপোনাকে গতালোঁ, অলপ চকু দিব দেই।
(৭৭) কলপ-জলপকৈ (বৰ কষ্টেৰে) : দুখীয়া মানুহে কলপ-জলপকৈ দিন নিয়াৰ লগা হয়।
(৭৮) অহৌ হৌৱা (পেটত কথা ৰাখিব নোৱাৰা) : গোপন কথা অহৌ হৌৱা মানুহৰ আগত ক'লে বিপদহে হয়।
(৭৯) কান-সমনীয়া (সমান ওখ) : কান-সমনীয়া বৰপোৰ মৃত্যুত মানুহজন বলিয়া যেন হ'ল।
(৮০) গা ঘেলাই ফুৰা (কাম-বন নকৰি ধুন মাৰি ফুৰা) : গা ঘেলাই ফুৰা মানুহে উন্নতি কৰিব নোৱাৰে।
(৮১) খোলা-খুলি (স্পষ্ট) : খোলা-খুলিকৈ কথা কোৱা মানুহক সকলোৱে ভাল পায়।
(৮৩) ঘোপা চকুৱা (দকৈ বহা চকু) : ঘোপা চকুৱা মানুহ দেখিবলৈ বৰ অশুৱনি।
(৮৪) চকু মুদা কুলি (ফাকি দি খোৱা মানুহ) : চকু মুদা কুলিয়ে জীৱনত উন্নতি কৰিব নোৱাৰে।
(৮৫) চাব দি ধৰ (এনেয়ে দোষী সাব্যস্ত কৰ) : পুলিচে কেতিয়াবা মানুহক চাব দি ধৰি আচল চোৰক উলিয়াই লয়।
(৮৬) তৰা-নৰা-ছিঙি (বৰ বেগাই) : খাই উঠিয়ে তৰা-নৰা ছিঙি লৰ মৰা বেয়া।
(৮৭) সাতামপুৰুষীয়া (পুৰণিকলীয়া ৰীতি) : আহোমসকলৰ চকলং পাতি বিয়া কৰোৱা এটা সাতামপুৰুষীয়া ৰীতি।
(৮৮) কলা ঘুমটি (চিলমিলীয়া টোপনি) : কলা ঘুমটি থকা মনুহে --- পায়।
(৮৯) কাণে-কাণ মাৰি (টনাটনি) : শিক্ষান্ত পৰ ---ওপৰ মহলাত ভর্তি হোৱা।
(৯০) চকুৰ পুতলা (অতি আদৰৰ) : সন্তান যিমানে দুষ্ট নহওক তথাপি মাকৰ মনত সি চকুৰ পুতলা।
সৌ:- ৰচনা বিচিত্ৰ (ধৰ্ম্ম সিংহ ডেকা)
HS Second year Assamese Grammar । অসমীয়া ব্যাকৰণ
1. অসমীয়াত প্ৰত্যয় শব্দ । Assamese suffix words
2. অসমীয়াত প্ৰত্যয় ভাঙা । Pratyay Bhanga in Assamese
3. অসমীয়াত বাক্য ৰচনা কৰা । Make sentence in Assamese fully solved
5. বিশেষ শব্দৰ বাক্য ৰচনা । Make sentence of Assamese words
6. অসমীয়া জতুৱা খণ্ডবাক্য | Jatuwa Word in Assamese । Phrase & Idioms
8. কৃত্ প্ৰত্যয় আৰু তদ্ধিত প্ৰত্যয় কি?
11. নিৰ্দিষ্টতাবাচক প্ৰত্যয় মানে কি?
13. সম্বন্ধবাচক বিশেষ্যৰ পুৰুষবাচক বিভক্তি
14. অসমীয়া ৰচনা । ASSAMESE ESSAY
15. অসমীয়া ৰচনা । ASSAMESE ESSAY 2
Taposh Paul
M.A. in Assamese (SLET)
email:-paultapos36@gmail.com
Mobile:-8812946512
contact us (whatsapp no 7020477396) For free notes of HS 2nd year on English, Political Science, Logic & Philosophy, MIL Assamese, Swadesh Adhyayan, Advanced Assamese, Education, Economics, History.অসমীয়া ৰচনা । ASSAMESE ESSAY
ConversionConversion EmoticonEmoticon